ff bijkletsen!!

Hallo vanuit Ho Chi Minh City ofwel beter bekend als Saigon.

Het heeft even geduurd maar nu hebben we weer tijd gevonden en een fatsoenlijke internet aansluiting. Dus gaan we iedereen weer even helemaal bijletsen. We hebben nog even genoten van Nha Trang waar we nog twee daagjes heerlijk op het strand hebben doorgebracht. In de ochtend lekker op tijd opstaan om voor de echte hitte op het strand te zijn. Het was echt heerlijk weer en het strand en de zee waren perfect. Het was heel apart dat je de hele dag het strand zowat voor jezelf had op wat andere toeristen na. Vanaf 15.00 uur was er opeens een explosie van Vetnamezen die zich ook kwamen vermaken op het strand. Dit doen ze met de hele familie en vriendenkring. Overal om je heen zijn ze aan het voetballen, beachvolleyen, vliegeren en aan het spelen. Het strandiet binnen een uur tijd helemaal zwart van de mensen. Het is net een mierenhoop. Ook komen ze met allerlei etenswaren op het strand zitten en word er gegeten en gedronken op het strand. Dit is echt een super leuke ervaring. Vooral omdat ook iedereen echt super vriendelijk is. Vaak krijg je ook eten en drinken aangeboden. Echt te gek om mee te maken. Wij zouden er nog veel van kunnen leren in Holland en andere westerse landen.

UIteindelijk moesten we toch verder en we namen de bus naar Mui Ne een plaats die ongeveer 4 uur rijden verderop lag. In de LonelyPLanet hadden we een leuk resort zien staan waar we eens wilden kijken omdat het ons wel aansprak. De bus stopte gelukkig slechts 50 meter van het hotel af en we vonden daar een heel leuk en mooi resort met bungalowtjes rondom een mooie tuin. Het zag er echt wel super mooi uit. Op 15 meter van de voordeur van ons huisje (12 USD) lag t strand al. Het was hier heerlijk. De zee was behoorlijk wild met flinke golven. Hier zaten nauwelijks westerse toeristen en aangezien het weekend was, zaten wij tussen Vietnamese toeristen uit Saigon die allemaal simpele maar leuke spellen deden op het strand als tijdverdrijf. Dit was heel erg leuk om te zien en hebben flink gelachen. Wij zijn hier ook echt vaker attracties voor de mensen hier. Ze kijken hun ogen uit.

Verder was er in Mui Ne niet veel te beleven. Het was er vrijwel uitgestorven 's avonds. Hebben wel een scootertje gehuurd en hebben wat op en af gecrosst. Dus flink gelezen en geluierd om de tijd om te krijgen.

Na 2 nachten zijn we verder gereisd naar het mega drukke Saigon waar we momenteel zitten. We zitten in een heel erg leuk hotel in een achteraf steegje. Het hotel is mooi en goed verzorgd (18 USD = 12 eurie incl ontbijt).

We hadden hier afgesproken met Bart en Eefje die we in HaLong Bay hadden getroffen en hebben hier twee dagen met hun opgetrokken wat erg gezelli was. Lekker 's avonds biertjes en cocktailtjes drinken :-)

Maandag zijn we naar de Cu Chi tunnels geweest en hebben daar rondgelopen en gezien hoe de Vietcong leefde en zich onder de grond verplaatste. Zelfs Tom is ondergronds geweest maar op sommige stukken was het erg krap om verder te komen. Er ligt hier een gangenstelsel van 260 km lang op drie verschillende verdiepingen (3, 6 en 8 meter onder de grond). In het gangenstelsel ligt alles wat je maar kunt bedenken, van voedselopslag to keuken tot huwelijksnachtkamer. Echt een hele aparte ervaring dat kruipen in die krappen ruimtes. Het regende daar echt superhard!!!! De paden waren zo ongeveer riviertjes...mja niks aan te doen.

De afgelopen twee dagen hebben we de lokale markten onveilig gemaakt en flink lopen pingelen. Dit is hier bijna een sport en je moet er keihard in zijn. Het is wel heel erg leuk om te doen. De prijzen zijn ongelooflijk voor bepaalde spullen. Het liefst nam je een hele container mee naar huis met leuke spullen maar helaas gaat dit niet. Eergister avond hebben we op het dakterras van een van de duurste hotels van Saigon (Rex hotel) van het uitzicht zitten genieten met een biertje en dit was nog goedkoper als in Nederland. Was heel erg gezellig.

Vandaag heeft Tom een 'hot stone massage' gehad. 1.5 uur lang!!!!!! En dit gewoon voor een paar euro. Caro heeft een pedicure en manicure gehad. Heb in ieder geval nog nooit zulke mooie teennagels gehad!!!!

Morgen hebben we onze laatste dag hier en vrijdag gaan we twee dagen naar de Mekong Delta. Als de andere toersiten weer terug gaan naar Saigon, gaan wij door naar Rach Gia. Vanuit hier gaan we met de boot door naar Phu Quoc waar we nog even een paar dagen gaan relaxen.

Het is een waanzinnig mooi land met hele lieve en leuke mensen. Wij hebben het hier super naar onze zin en het eten is hier echt fantastisch. Wij zijn noodles en spring rolls (kleine loempias) verslaafd hier. Echt super lekkerrrr.

Morgen over een week vertrekken we weer.... snik...
Vrijdag de 13e(!!!!!!) zijn we 's ochtend weer thuis en lekker bij Senna!!!!!!!!

Tot snel!!
Liefs

Nog steeds Nha Trang

Hee luitjes!!

Wij zitten nog steeds met de klitsen lekker in Nha Trang. We heben best nog wel wat ruimte voor wat we willen doen de komende 2 weken, dus kunnen lekker rustig aan doen. Hebben besloten dat we morgen ook nog hier blijven en overmorgen de bus naar Mui Ne nemen. Volgens mij is dat maar een paar uurtjes rijden, dus valt wel mee. In ieder geval geen nachtbus meer :-)

Gister ge-eiland-hopt. Was opzich wel leuk, maar niet helemaal ons ding...
Vandaag helemaal niks gedaan en lekker op t strand gehangen en dit gaan we morgen weer doen. Hier is best een mooi strand en een mooie heldere zee, dus niks mis mee denk ik zo.

Na Mui Ne gaan we door naar Saigon. Denk dat we hier 4 daagjes of zo blijven. Daarna naar de Mekongdelta een dagje of 3 en daarna naar Phu Quoc lekker uitrusten en niks doen. Er is daar trouwens ook niks te doen...hihi. Daarna zit t erop voor ons, maar gelukkig duurt dat nog ff.

Hoe gaat ie bij jullie??
Hou ons maar op de hoogte van nieuwtjes en roddels ;)

Liefs

Na heerlijke dagen Hoi An vandaag aangekomen in Nha Trangh!

Hallo allemaal,

We hebben echt een paar heerlijke dagen gehad in Hoi An. Het was echt een heel erg gemoedelijk leuk soort dorpje. Althans zo kwam het over maar er wonen 120.000 mensen. We hebben hier genoten van zon, zee, strand, lekker eten en drinken en vele leuke shops. We hebben lekker door de omgeving gecrosst op een scooter waardoor we veel gezien hebben. Je kon hier ook fietsen maar het was hier zo warm dat we besloten hebben om ons een hartverlamming te sparen. We hadden een heel erg mooi en relaxed hotel waar we best veel leuke mensen getroffen hebben van over de hele wereld. Lekker aan het zwembad liggen kletsen. Via een Vietnamees hebben we diverse tips gekregen over wat wel en wat niet te doen. Dit was wel handig want hierdoor sparen we ons een paar dagen in Da Lat waar we veel van hetzelfde zouden zien als in Sapa maar dan net allemaal minder mooi. Dus gaan we daar maar niet meer naartoe. Hierdoor houden we wel een paar dagen speling in ons reisschema maar gelet op de zon, zee en strand denk ik dat we hier wel overheen zullen komen.

Na de ervaring van de nachttrein hadden we besloten om afgelopen nacht de ervaring van een slaapbus te ondergaan. De bus is helemaal ingericht met bedjes. Ik heb geprobeerd er foto's van te maken dus bij terugkomst zal ik jullie dit zeker niet onthouden. Na een zoektocht naar het grootste bedje werd dit helemaal achter in de bus gevonden. Het was allemaal niet echt groot en breed maar ook ik paste er in. Caroline heeft ongeveer helemaal niet geslapen en ik heb met vlagen wat slaap gehad. De nachttrein is een stuk relaxter vinden wij maar ja je kunt niet alles hebben hier. Toen we vanmorgen omstreeks 06.15 vuur aankwamen in Nha Trangh na een dik twaalf uur durende hots en klots reis werden we gewekt met harde Vietnamese muziek wat niet goed werd ontvangen door een stel Fransen die we al eerder tijdens onze reis hadden leren kennen. 1 van hen rende naar voren en maakte een minder vriendelijk praatje met de buschauffeur en de muziek werd snel weer zachter gezet. We stopten voor een hotel en je had nog geen voet buiten de deur gezet toen we al diverse prijzen van hotelkamers naar ons hoofd gesmeten kregen. Voor 5 dollar ( 3 euro) kon je al een kamer krijgen maar hier zijn we toch maar niet op ingegaan. We hadden een hotel uitgezocht uit de Lonely PLanet en dat was ietsje duurder maar wel weer een hele fijne kamer met alles erop en eraan.
Omdat we weinig tot geen slaap gehad hadden zijn we eerst gaan douchen en toen slapen. Omstreeks 14.00 uur toch maar opgestaan en de stad gaan verkennen. Het is een gezellig centrum waar we lekker ontbeten hebben met Fried Noodles. Dit was weer eens heerlijk. Daarna hebben we voor de afwisseling wat geshopt. Caro een paar lekker losse broeken en Tom drie zwemshorts waar ik ook echt aan toe was. Vervolgens even aan het strand kijken wat +/- 300 meter van het hotel af ligt. Hier was het lekker helemaal omdat er een verfrissend windje stond.

Hierna hebben we een scooter gehuurd voor 2 euro en hebben een aantal bezienswaardigheden en buitenwijken aangedaan. Terug in het centrum zijn we met de scooter over de boulevard gereden en hebben we op een bankje langs de boulevard gezeten tussen vele verliefde Vietnamese stelletjes die daar zaten. Heel erg leuk om te zien en mee te maken. Iedereen zit gewoon lekker in het park langs de boulevard te kletsen. Na een tijdje zijn we naar een restaurant Good Morning Vietnam gegaan om te eten. We hebben heerlijke pizza gegeten. We waren weer even toe aan wat anders dan noodles of rijst.

Zo meteen even douchen en dan even lekker iets drinken in de buurt.

Tot gauw maar weer,

groetjes Tom en Caro

Lekker strandje

Haai guys!

Even snel een berichtje...toch gratis internet in t hotel :-)
Zijn in Hoi An. Lekker weer met de nachttrein..is goed te doen hier.
Hebben sinds Halong Bay met hetzelfde stel gereisd, best gezelli.
Zijn net lekker gedoucht en gaan zo ff ene drinken en wat eten. Eten is echt lekkerrrrr.
Vandaag motortje gehuurd en naar t strand geweest. Hebben t toeristische stuk overgeslagen en naar een stuk strand gegaan waar bijna niemand was, alleen wat spelende Vietnameesjes.
Morgen gaan we hier weer heen, maar dan wat langer...mmmm!!

Werk ze allemaal!!
X

Sapa!!

Hallo allemaal,

We hebben even een kort momentje om te internetten, dus werken we even snel de blog bij. De afgelopen twee dagen en drie nachten zijn we onderweg geweest naar het Noordelijkste puntje van Vietnam tegen de grens van China aan. We zijn met de nachttrein vertrokken naar Sapa. In de trein hebben we twee leuke mannen, Wai Hun en Ben, leren kennen die samen op reis waren. Zij kwamen uit Maleisie en China. Zij lagen bij ons in de slaapcoupe. We hebben echt hele leuke gesprekken gehad en ons kapot gelachen met ze. Uiteindelijk hebben we toch maar geprobeerd iets te slapen wat niet helemaal lukte en erin resulteerde dat we twee tot drie uur slaap hebben gekregen. We werden pas gewekt op het moment dat we op het station Lao Cai stopten. Het was dus flink rennen geblazen want je werd de trein zowat uitgejaagd. Vanuit Lao Cai gingen we met de bus naar Sapa waar we in het hotel konden inchecken en een snel ontbijt kregen. Vervolgens moesten we weer snel in de bus om naar de markt in Bac Ha te gaan. We moesten weer de hele weg terug naar Lao Cai. Dit waren maar 30 km maar daar deden we wel dik een uur over. Vanuit Lao Cai door naar Bac Ha was nog eens dik twee uur over hobbelwegen door de bergen. Maar wel heel erg mooi om door deze omgeving heen te rijden. In Bac Ha is op zaterdag en zondag een markt waar bergvolkeren bij elkaar komen om handel te drijven. Verder is het aardig toeristisch geworden. De vrouwen van die volkeren (etnische minderheden) zijn gekleed in hele mooie kleurrijke kleding en de markt is een ervaring op zich. Deze mensen noemen zich de Flower H' mong. Jammer genoeg was het weer niet echt heerlijk.Tijdens de markt was het gelukkig droog. Op de terugweg zouden we stoppen bij een dorp en toen we daar aankwamen regende het een beetje. Na een korte wandeling het dorp in begon het echt te stortregenen. Binnen no time waren we nat tot op de onderbroek maar gelukkig is het hier niet koud erbij. Toch maar snel terug naar de bus.

Aangekomen in Sapa kregen we een hotelkamer met mountainview. De deuren naar de twee balkons sloten voor geen meter en je kon er gewoon onder en bovendoor kijken. Jammer genoeg was het overal vrij mistig waardoor je niet echt de bergtoppen kon zien. Maar dat uitzicht dat er was was heel erg mooi. In de avond bleef het maar regenen en aangezien wij geen regenjassen hadden zijn we in het hotel moeten blijven. Er was sowieso niet meer veel te doen in het dorp door al die regen. Dus maar een lekker avondje op de hotelkamer gebivakkeerd. Even reisverslag bijgeschreven en op tijd, tussen 21 en 22 uur gaan slapen.

Volgende morgen regende het nog steeds en na een noodle soup ontbijt ( voor ons vreemd maar wel lekker), gingen we op een trekking tocht. We hebben wel eerst voor ons beide een fatsoenlijke poncho gekocht. We kregen een gids in de vorm van een vrouwelijk lid van de Black H'mong. Dit is ook een etnische minderheidsgroep. Samen met haar hebben we een mooie wandeling gemaakt door de rijstvelden richting een van de dorpen van haar stam. Zij was heel erg lief en vertelde ons alles wat we wilden weten. Onderweg zijn we op een school gestopt en daar hebben we onze hele zak met pennen die we bij ons hadden achter gelaten. De kinderen waren er blij mee.

Omstreeks 15.00 uur waren we terug in het hotel waar we ons even konden douchen en daarna zijn we nog het dorp ingegaan waar we wat kleine spulletjes hebben gekocht. Na een snel diner moesten we weer terug in de bus om onderweg te gaan naar Lao Cai om de nachttrein terug naar Hanoi te halen. De bus was afgeladen vol en toen we net vertrokken waren kwam Ben tot de ontdekking dat hij zijn gsm in het hotel vergeten was. Dus hij uit de bus en achter op een motor terug naar het hotel om zijn gsm te halen. Hij was snel terug en toen gingen we weer verder. Terugreis met trein was weer erg gezellig want zaten weer samen met Ben en Wai Hung. Omstreeks 04.30 uur kwamen we aan in Hanoi en met een taxi terug naar ons hotel daar. Het is nu 05.00 uur en over drie uurtjes vertrekken we voor een twee daagse boottacht door Halong Bay. Daarna zullen jullie wel weer iets van ons horen.

Wij hebben het hier echt goed naar onze zin. Het is een mooi en heel erg vriendelijk land. Het is hier echt genieten.

Tot snel,

Liefs!

Dag twee, Hanoi!

Nou dag twee was een dagje wennen en genieten. zijn te voet de hele stad door gewandeld en hele mooie en leuke dingen gezien. Jammer genoeg hebben we het Mausoleum van Ho Chi Minh moeten missen omdat dit gesloten was eer wij daar waren. Maar ja dan maar geen mummies;-)!!
Wel hebben we het water puppet theater gezien wat een leuke rvaring was en echt traditioneel Vietnamees. We hebben vanmiddag heerlijk zitten eten langs een meer en hebben ons daar verdiept in de Vietnamese keuken. Het was heerlijk en heel apart. We hadden alleen achteraf iets teveel besteld maar wisten wij veel.

We hebben vandaag diverse dingen geboekt voor de verdere reis. Vanavond vertrekken we per nachttrein van Hanoi naar Sapa. Dit ligt tegen de Chinese grens aan. Morgen is daar in de buurt een leuke markt in BAC HA. Dan slapen we 1 nacht in SAPA en komen de nacht erna na een trekking door de bergen langs bergvolkeren weer met de nachttrein terug naar Hanoi. Als we in de morgen aankomen in Hanoi worden we meteen opgehaald voor een twee daagse trip naar Ha Long Bay. Daarna gaan we meteen door naar Hue.

We hebben dus een druk programma voor de boeg maar wel een heel erg leuk programma. Wel kan het zijn dat we enkele dagen niets van ons kunnen laten horen via het internet. Dus geen paniek jullie horen weer heel snel iets van ons.

Veel groetjes van Tom en caro

Ons eerste dagje in Vietnam!!

Heeey,

Hier een bericht vanaf onze hotelkamer in Hanoi. Ze hadden een fout gemaakt met de reservering, waardoor we nu een suite voor vanavond hebben met eigen pc en internet. Moeten we dus even gebruik van maken. We komen net terug uit 'The Old Quarter' van Hanoi. We hebben een stukje langs het Hoa Kiem meer gewandeld en lekker iets gegeten. We zijn maar op tijd terug gegaan naar het hotel omdat we moe zijn. Caro heeft helemaal niet geslapen en Tom heeft misschien twee uurtjes geslapen in het vliegtuig. De reis is wel heel erg goed verlopen. Ondanks dat we nauwelijks iets hebben geslapen was het toch snel voorbij.

De eerste indrukken nadat we vanaf het vliegveld vetrokken waren weer overweldigend. De geuren, kleuren en bezienswaardigheden rondom je in het verkeer zijn niet te beschrijven. Als je te voet op pad gaat moet je even over een drempel heen en daarna ben je gewoon een van de vele zelfmoordkamikazen die zich in het verkeer gooit. Wel heel erg leuk. De mensen lijken heel erg vriendelijk. De mensen lachen in het voorbij lopen of zeggen gewoon iets tegen je. De cyclo's, taxi's en motorscooters die je vragen of je een lift wil zijn niet te opdringerig en de straatverkopers ook niet. Als je vriendelijk nee zegt en eens naar ze lacht of knipoogt rijden ze gewoon weer verder na een glimlach terug.

We hebben net lekker gegeten in een restaurant op de 5e verdieping met uitzicht over het meer en het waanzinnige verkeer! Het eten was lekker.

Morgenavond blijven we in ieder geval nog in Hanoi slapen en de dag daarna gaan we door met de nachttrein naar Sapa. Sapa is een bergdorp aan de grens van China, dus in het noorden van Vietnam. Om Sapa heen liggen diverse bergdorpen waar de mensen nog via oude traditie wonen en leven. Hier gaan we met de nachttrein heen en morgen gaan we op zoek naar een goed en goedkoop excursiepakket hiervoor. Wat we morgen verder allemaal gaan doen zien we wel!

Nou tot snel maar weer!

Liefs Tom en Caro

Het Reisverslag India en Nepal 2007

23 maart 2007

Helemaal klaar voor vertrek, dachten we om 18.00 uur te kunnen gaan slapen. Na een uurtje doezelen waren we weer klaarwakker. Zullen de reiszenuwen wel geweest zijn. Het is ook allemaal zo spannend.
Om 01.00 uur werden we opgehaald door Patrick en Chantal en na alles ingeladen te hebben vertrokken we naar Schiphol voor onze eerste verre reis. Aangezien het lekker rustig was onderweg waren omstreeks 04.00 uur aanwezig te Schiphol. Na afscheid genomen te hebben begon het reisavontuur voor ons. Om 05.00 uur hebben we ingecheckt en daarna hebben we wat door Schiphol rondgelopen. Om 07.00 uur moesten we boarden aan de gate en om 07.45 uur waren we onderweg naar heaththrow. Op Heathrow moesten we een uurtje of vier wachten, best een tijdje dus. Dus hebben we maar een lekker Engels ontbijt genoten tegen belachelijke prijzen. Na het ontbijt zijn we in een ligstoel gaan liggen in de rustruimte. Caro heeft even oogjes dicht geknepen want nu beginnen we de vermoeidheid van het niet slapen langzaam te voelen. Tom daarentegen blijft maar wakker want is te nerveus om spullen onbeheerd te laten en te bang dat hij het vliegtuig zou missen. Om 11.00 uur zouden we vertrekken en we zaten allen netjes in het vliegtuig toen we te horen kregen dat iemand besloten had om niet mee te gaan en daarom moest het hele ruim doorzocht worden naar zijn bagage. Word je dus echt niet vrolijker van hoor. Om 12.45 uur is het dan eindelijk zover en we zetten koers naar Delhi te India in een afgeladen volle 747.
Caro heeft weinig tot niest meegekregen van de hele vlucht, zij heeft lekker veel liggen slapen. Tom heeft wat kleine slaapjes gedaan maar het wilde niet helemaal lukken.


24 maart 2007

02.00 uur Indiase tijd geland in Delhi. Koffers waren er lekker snel en toen op zoek naar ons reisgezelschap. Op het vliegveld werden we opgevangen door onze gids genaamd “NP”. Hij zal voor het gedeelte van de reis door India onze gids zijn. Vervolgens zijn we met het 22 koppige gezelschap in de bus gestapt voor een lange rit naar Jaipur ook wel de “roze stad”genoemd.

Onderweg in de bus hebben we vele indrukken opgedaan, ondanks dat het de 1e 3 uur donker was. Ze rijden hier als gekken. Echt waanzinnig. Iedereen toetert wel om de paar seconden. Ze doen dit bij het inhalen en laten zo weten dat ze eraan komen en via welke kant. Tijdens het passeren worden er complete conversaties met elkaar gehouden. In de bus zitten twee brijrijders die ieder aan hun kant alles in de gaten moeten houden. Hier hebben e tegenwoordig parkeerassistance in auto’s, maar daar doen ze dat door middel van tegen de zijkant van de bus klappen zodat je weet of je nog ruimte hebt of niet. Soms ga je echt rakelings langs vrachtwagen af. De snelweg heet daar de Highway Express maar er is niks express aan hoor. Wij zouden dat nog niet B-weg durven noemen. In de weg zitten hobbels en gaten waarbij je kompleet los komt uit je stoel en tegen het plafond van de bus word gelanceerd als er over of doorheen gereden word. Geleidelijk remmen is ook een begrip dat men hier niet kent. Voor de “Friends” liefhebbers, er word geremd zoals Phoebe dat doet in haar oma’s taxi. Alleen hadden wij jammer genoeg geen kussentjes bij ons voor ons hoofd te beschermen tegen botsingen met de stoel voor je.

Onderweg hebben we echt van alles gezien. Mensen die wonen op het platteland poepen allemaal op het land langs de kant van de weg. Dit zagen we dan ook heel erg veel op de weg tussen Delhi en Jaipur. Wij mochten meegenieten van het ochtendritueel van die mensen. Dit houdt in poepen en plassen in de greppel naast je woning waar al het verkeer langs raast en als je klaar bent met de boodschap laat je gewoon je gewaad naar beneden vallen zonder je kont af te vegen.

Ook kwamen we koeien tegen op en langs de Higway Express. Deze koetjes zorgen ook regelmatig voor de harde noodremmingen waarbij wij onze kop ergens aan stootten. Want die beesten lopen midden op de autoweg en alles moet daar omheen rijden. De koe is heilig in India en daar mag niets mee gebeuren. Ook liggen de koeien dood langs de weg in de greppel wat weer een geluk is voor de honden en vogels die zich tegoed doen aan het karkas van de dode koe.

Al met al zie je zoveel als je zo in de bus door het landschap vliegt en alles maakt waanzinnig veel indruk. Het is voor ons onvoorstelbaar dat mensen zo leven.

09.00 uur aankomst in ons eerste hotel in de Roze Stad Jaipur. De reis was vrij lang maar het is ons heel erg meegevallen. In het hotel werden we ontvangen met een ontbijtje in de vorm van toast, omelet en lichtgevende fluorescerende jam. Daarna kregen we onze sleutel en gingen op zoek naar de kamer. Wij hadden een mooie kamer op de derde verdieping.
Na even op bed gelegen te hebben en spullen uitgepakt te hebben liepen we het hotel uit. Voor het hotel stonden Tuk Tuk’s te wachten. Eerst hebben we een hele tijd staan praten met een Tuk Tuk chauffeur. Hij liet ons een referentieboekje zien van allemaal mensen uit het Westen maar ook heel veel Nederlanders die door hem rondgereden waren door Jaipur en hier heel erg tevreden over waren. Na het boekje kregen we meteen plakken hash aangeboden voor een goede nachtrust. Dit hebben we toch maar overgeslagen.

Hierna heeft hij een toer gegeven van de geweldig mooie stad. We willen het nog maar eens benadrukken, het verkeer is hier waanzin. Het is nog erger dan de heenweg naar jaipur. Je weet niet waar je moet kijken, alles scheurt door elkaar heen. TukTuk’s, Riksja;s, koeien, karren met kamelen ervoor, bussen, fietsen, lopende mensen, honden, slapende koeien en bedelende kinderen gaat allemaal tussen elkaar door op de straat.

De chauffeur liet ons eerst een aantal van de mooiste en toeristische plekken van jaipur zien in de vorm van stadsmuren, windpaleis en een tempel in het water. Alleen was het droog rondom de tempel omdat ze bezig waren met renovatie jammer genoeg.
Hierna werden we door hem naar winkeltjes gebracht. Hier krijgt hij natuurlijk commissie voor. Eerst werden we naar een textielfabriek gebracht. Hier kregen we het hele proces te zien van het maken en bedrukken van doeken en pashmina’s. Echt geweldig mooi om te zien wat ze daar met de hand produceren. Maar het zijn wel helse karweien. Daarna krijg je in hun winkel de eindresultaten te zien. Hier valt je echt de mond open van hoe mooi de deken zijn die ze maken. Nu wilden ze ons natuurlijk iets gaan verkopen en werden de doeken voor ons uitgestald. De doeken waren ongeveer 2 bij 2,5 meter groot en aan het eind van het verhaal hadden ze er ongeveer 60 voor ons uitgehaald en uitgevouwen. Je weet nog niet meer wat je gezien hebt. Als je al iets wilt kopen moet je heel duidelijk zijn wat voor kleuren en print je wilt want anders halen ze er honderd voor je uit. Wij hebben uiteindelijk niets gekocht want 100 euro voor een doek vonden we toch best veel. Daarnaast was het de eerste dag en een doek ongeveer vijf kilo woog en we dit dan nog de komende drie weken zouden moeten mee slapen in onze koffer.

Hierna werden we naar een juwelier/ stenenwinkeltje gebracht. De verkoper begon onze hand te lezen.. Daar hebben we een rozenkwarts gekocht in de vorm van een ei. In de provincie Rajasthan, waar de stad Jaipur in ligt waren allerlei festivals. ’s Middags zijn we naar een paarden polowedstrijd gaan kijken. Het betrof de finale tussen India en Italië. Het was wel aardig om een meegemaakt te hebben. Hier zie je een groot onderscheid tussen bevolkinslagen ofwel Kasten genoemd. De armen staan met z’n allen langs de kant of zitten in het gras en kopen dunne broden als versnapering. De rijken zitten hoog op de tribune en zijn voorzien van alle gemakken.

We hadden onze tuktuk chauffeur gevraagd op ons te wachten en dit had hij ook heel netjes gedaan. Na de wedstrijd bracht hij ons terug naar ons hotel. Ons dakterras was voorzien van een mooi dakterras waar je lekker kon eten. Vanaf het dakterras had je uitzicht op een groot deel van de stad en de omliggende bergen. Het was een erg mooi uitzicht zelfs als het donker is. Het eten koste 100 roepie pp en dit is ongeveer 1,70 euro.
Hierna zijn we weer eens lekker gaan douchen en daarna al om 21.00 uur naar bed. Heerlijk geslapen.

25 maart 2007
07.00 waren we weer op. Na een heerlijk Indiaas ontbijt (toast, omelet en jam) zijn we met de hele groep naar het Amber Fort gegaan. Dit kan per olifant of te voet. Wij deden het te voet omdat je zo meer kon zien en de rit op de olifant kort was tegen een te hoge prijs. De klim omhoog in de brandende zon was best pittig maar de dingen die we onderweg tegen kwamen zorgden er eigenlijk voor dat je hier niet veel aan dacht. Er zaten verminkte mensen en kinderen langs de route omhoog te bedelen. Er zaten mensen tussen met Lepra. Verder werd er overal geprobeerd om je iets aan te smeren van souvenirs. Sommige van deze lui zijn echt heel erg opdringerig.

Het fort was erg mooi met heel veel verschillende mooie ruimtes. Ongelooflijk hoe ze ooit zoiets moois hebben kunnen bouwen. Vooral alle kleine details. Onze gidsen hebben we drop laten proeven. Ze hadden dit nog nooit gehad en vonden het ook niet erg lekker. Zij zijn zoetigheid gewend als snoep.

Hierna naar het waterpaleis gegaan. Dit is het zomerpaleis van de maharadja. Het ligt in het water omdat het water heel veel verkoeling geeft in het huis. Het paleis stond jammer genoeg in de steigers ivm renovatie en was dus minder spectaculair om te zien.

Vervolgens gingen we naar het city palace. Hier woont de maharadja en hij was thuis. Niet dat wij hem gezien hebben maar de vlaggen hingen uit en dat betekent dat ie thuis is.
Er was een museum maar dat vonden wij persoonlijk minder interessant. Wel waren er kunstenaars te bezichtigen die verftekeningen maakten. Eentje liet onze groep zien hoe hij tekende. Hij maakte een tekening van 2 olifantjes. Het zag er heel makkelijk uit terwijl het dat niet was. Het resultaat was schitterend. Toen hij klaar was liet hij de tekening rond gaan door de groep en de laatste mocht het houden. Caro was de gelukkige winnaar.

Bij de uitgang wilde tom nog even kijken in een winkel bij allerlei beelden ed. Math en Nico een leuk stel mannen uit Heerlen gingen met ons mee naar binnen. Toen we buiten kwamen was de hele groep weg en stonden we met ons vieren te kijken. Nou dan maar even snel de zoveelste fles water kopen en chippies erbij. Het is hier spot goedkoop maar je moet wel opletten dat de flessen niet zijn nagevuld met kraanwater. Dus eerst de dop controleren en dan pas betalen. De Chips zijn veelvuldig over de datum heen maar dat is hier heel normaal.
Hierop zijn we terug gelopen naar de plaats waar de bus ons had gedropt. Hier waren alleen de buschauffeurs en deze gingen druk bellen maar wisten uiteindelijk nog niks. Uiteindelijk zijn we maar weer een stuk gaan rondwandelen en toen kwamen we de hele groep weer tegen.
Uiteindelijk zijn we gezamenlijk wat gaan eten.

Het eten, de curry’s de tandori’s, enz smaken echt erg goed. Na een heerlijke maaltijd lekker terug naar het hotel voor wederom een douche( het is behoorlijk warm en zweten). Vervolgens even chillen op het terras bij het hotel voordat we met een deel van de groep een volksdansfestival onveilig gingen maken( we dachten dat we naar een leuk muziekfestival gingen hahaha!) Hiertoe hadden we 2 tuktuks geregeld voor 11 dames en heren. Oh wat hebben wij een lol gehad en krom gelegen in allerlei bochten om het passen te maken. We hebben een kwartier gekeken maar het viel zwaar tegen. Dus hebben we met z’n allen een leuk restaurant, aangeprijsd door de Trotter en Insight Guide, opgezocht en een hele leuke avond gehad met de groep. Er was, heerlijk bier, super eten en veel gezelligheid. Er werd zelfs opgetreden door buikdanseressen. Hierna zijn we terug gegaan naar het hotel en nog even op het dakterras geborreld. Om 24.00 uur was de pc in het hotel vrij en hebben we de blog bijgewerkt en met de moeder van caroline gekletst. Toen maar weer eens gedoucht, het is hier echt waanzinnig stoffig. 01.30 lekker slapen.

Een paar dingen die ons opvallen.
- Er zijn gelukkig erg weinig insecten
- Als je rondkijkt in Jaipur zie je ontzettend veel mensen. Je vraagt het echt af waar ze allemaal wonen want gevoelsmatig zie je er weinig huizen.
- Er zijn veel bedelaars. Die lopen vaak wel 20 min achter je aan te bedelen. Ze vragen om gel en eten. Het is best dus om niks te geven. Dit hebben we dan ook niet gedaan. Vanaf een jaar of twee bedelen ze al en lopen ze door al het drukke verkeer. Je vraagt je echt af hoe ze het overleven. Ze zijn ook heel erg vies en leven vaak op straat. Het is zielig maar ff hard zijn.
- Mensen vragen echt voor alles geld. Zelfs als je een foto van ze maakt verwachten ze geld.
- Er zijn veel verminkte mensen en mensen met Lepra. Er zijn echt geen voorzieningen voor die mensen en zij moeten langs de straat zitten bedelen.
- Afval wordt gewoon op straat gegooid en soms verbrand. De koeien en honden eten hiervan

26 maart 2007
07.30 uur opstaan en het ontbijt met omelet en toast en jam. Echt die jam is onbeschrijflijk. Het ziet er echt mega chemisch uit.
We hadden met Math en Nico afgesproken om wat dingetjes te gaan doen. Met de tuktuk naar Monkey temple gegaan. Tuktuk’s zijn echt te gekke vervoermiddeltjes. Het zijn altijd leuke ritjes waar je hart sneller van gaat kloppen. Als we met z’n vieren zijn zit tom meestal met de lange benen achterin.

De Monkey temple was echt waanzinnig leuk. Zorg dat je genoeg pinda’s bij je hebt en geniet van de apen die uit je hand eten. Moet wel eerst de ouderen en moeders de pinda’s geven anders worden ze boos. De apen springen hier van drie meter hoogte van een tempel zo hun privé-zwembad in. Het ziet er echt leuk uit. Van hieruit zijn we doorgelopen naar de zonnetempel op de top van een berg. Het was een pittige klim en het was best warm dus weer flink zweten geblazen. Vlakbij de zonnetempel kwamen we langs een groep schoolkinderen die wij verblijden met pennen, schrijfblokjes en ballonnen. Dit was erg leuk. Hierna stonden we voor een andere tempel waar een paar mannen stonden. Wij verblijden hun met ballonnen en zij hingen deze op in hun offerruimte. We mochten binnenkomen als we de schoenen buiten lieten staan en ze waren net begonnen aan een ceremonie. Hier hebben we een tijdje van mogen meegenieten. Ze verbranden Salie en zongen gebeden. Was erg apart.

Vervolgens zijn we bij de zonnetempel geweest waar we rozekettingen kregen en Caroline een oranje stip tussen de ogen gezet kreeg.

We hadden besloten naar de bioscoop te gaan om een Bollywood film te kijken. Dit moest een hele leuke beleving zijn zeker omdat in Jaipur de mooiste bioscoop van India lag. Nou het was echt een te gekke ervaring. Het was idd een hele mooie bioscoop en de film was echt een feel good film die drie uur duurt. Het was een liefdesverhaal dat goed te volgen was. Het beeld en geluid was vergelijkbaar met hier. Wij hebben maar een uurtje gekeken want er was te weinig tijd om alles gezien en gedaan te krijgen.

Hierna zijn we lekker het oude en roze gedeelte van Jaipur ingelopen. De oude stadskern is roze geverfd voor een bezoek van een van de heersers van het toenmalige koloniale Engeland. Dit is het winkelgedeelte verdeeld per categorie. Hier liggen dus echt straten waar heel veel dezelfde soort producten verkocht worden. Bijv: hele straten met motor en bromfiets zaken, hele straten met kleding en pashmina’s, hele straten sieraden, stenen, hele straten kruiden, hele straten groente en fruit, hele straten met beelden en snuisterijen, hele straten met fietsen en accesoires. Is echt heel bijzonder om hier rond te lopen. Helemaal als je een beetje afdwaalt door de kleinere straatjes kom je leuke dingen tegen. Hier zie je dus geen enkele toerist en alleen maar locals. De geuren en kleuren doen je zintuigen op hol slaan van alles wat er te zien en te ruiken is.
Toeristen kom je hier nagenoeg helemaal niet tegen. Na uren rond geslenterd te hebben in de oude stad zijn we terug gegaan naar het hotel voor een heerlijke maaltijd op het hotel.

We wilden een beetje op tijd gaan pitten omdat we er de dag erna weer tijdig uitmoesten maar na het eten was het gezellig en mooi vertoeven op het dakterras. Het was de afsluiting van het festival en overal rondom ons werd een hele tijd lang vuurwerk afgestoken. Dit was waanzinnig mooi. Uiteindelijk gingen we om 01.00 richten ons bed.

27 maart 2007
07.00 uur ging de wekker voor het ontbijt.

Geloof me, in India bestaat het ontbijt uit voornamelijk toast en ei (in diverse varianten) en chemische jam. Het is wel goed te eten maar het gaat na enkele dagen vervelen om alleen maar ei en toast te eten. Je betaalt ongeveer 2 euro voor dit ontbijt en kunt zoveel hiervan eten als je kunt en wilt.

Om 08.00 vertrokken we per bus naar Agra. Agra is 250 km rijden maar het gaat hier alleen niet zo snel als we thuis gewend zijn. Rond half elf kwamen we aan bij onze eerste en meteen weer laatste stop. Hier was een souvenirwinkel en restaurant waar je lekker kon eten. Om de rest van de tijd te vullen toch maar even souvenirs kijken. Kijk niet naar iets alsof je het mooi vind want dan heb je al weer twee man personeel die de hele schappen beginnen leeg te maken voor je neus omdat ze denken dat ze je iets kunnen verkopen. Dus zo min mogelijk wijzen en gewoon in Nederlands kletsen wat je leuk vind. Na een uurtje vertrokken we weer over de Bumpy Roads hier.Dit is beter dan de powerplate hoor.

Onderweg zouden we nog een keer stoppen bij een vogelreservaat. Echter de gids vertelde ons en de reisboekjes ook dat in dit seizoen en bij deze hitte er geen vogels te zien zouden zijn of heel erg weinig. Hierop met hele groep besloten om door te rijden waardoor we twee uur in Agra zouden aankomen.

Onderweg hebben we ons echt de ogen uit gekeken. Tom heeft zowat de hele reis met zijn hoofd uit de busrit gezeten want er is zoveel te zien dat je er langs bent voor jet het goed en wel gezien hebt. Met het hoofd uit de bus kon je het al van verder zien aankomen. Overal in de velden zijn mensen aan het werk in de meest kleurige Sari’s. De mensen wonen in plaggenhutten, hutten van klei en hout of in stenen huizen. Wederom velen betrapt op het poepen in de berm.

Op een bepaald stuk van de route kwamen we heel veel steenfabrieken tegen. Rondom de fabrieken zag je ze de grond afsteken. Deze werden op maat afgestoken en opgestapeld in de zon zodat de klei keihard droogt. Daarna word het in een oven geschoven met ongeveer 20 meter hoge schoorstenen voor de rook af te voeren. Verder lagen er allemaal barakken met allemaal huisjes waar het personeel in woonde.

Omstreeks 14.00 uur kwamen we aan de oude stad “Fatehpur Sikri”. De gehele stad is vroeger gebouwd uit zandsteen boven op een berg. Toen de stad eenmaal klaar was moest men de stad verlaten omdat er een watertekort was en het een hels karwei was om het water boven op de berg te krijgen. Naast de oude stad lag een bekende tempel. Door beide complexen hebben we twee uur rondgezworven en het was heel erg indrukwekkend al die bouwwerken en de historie die erin zat. Om de tempel binnen te mogen gaan moest je de schoenen uitdoen. Maar binnen de tempelmuren lag een heel groot plein en dat lag in de volle zon. De stenen waren gloeiend heet. Je moest dus van schaduw naar schaduw lopen om je voeten niet te branden. Tom wilde bij de hoofdingang kijken en heeft de grote oversteek gewaagd. Het was echt super heet aan de voetjes. Buiten de hoofdpoort aangekomen moest je eigenlijk een meter of vijftig lopen van de hoofdpoort af om een mooie foto te kunnen maken maar na ongeveer 8 meter moest ik al terug omdat mijn voeten verbranden. Terug in de bus gekomen gloeiden mijn voeten nog en dat heeft meer als een uur geduurd. Gelukkig geen brandblaren.

Rond de klok van vijven kwamen we aan in ons hotel in Agra. Het bleek dat we in jaipur redelijk verwend waren geweest qua accommodatie maar ook hier was het goed te doen. En we zouden nog slechter treffen hoor.

De eerste grote verschillen tussen Jaipur en Agra die ons opvielen waren:
· agra veel stoffiger en dikke smogvorming
· viezer als jaipur en veel meer insecten en muggen door hogere vochtigheid.

Op onze kamer hebben we een heel gesprek gehad met NP onze gids. Dit ging oa over Math en Nico en hun relatie. Grote verbazing dat het in Nederland allemaal kon en in India niet. Verder over cultuurverschillen, kasten en relaties tussen man en vrouw in India. Het was heel interessant.

NP had ons een restaurant aangeraden en daar zijn we uiteindelijk naar toe gegaan. We werden gebracht door onze tuktukchauffeur genaamd “Ramdi”. Hij vroeg zich 50 rs en toen we bij restaurant “Hawille” aankwamen beloofde hij op ons te wachten. Verder had hij al beloofd om ons morgenvroeg bij het hotel op te halen en ons alles te laten zien wat me maar wilden voor slechts 200 rs. Het was een hele leuke man en zijn beloftes houd hij zich aan.

Het restaurant was een echte aanrader hoor, ondanks dat er met ons vieren alleen binnen zaten. Het was romantisch ten top. Er waren wat elektra problemen gaande in hierdoor was het er pikkedonker. Dit gold voor de hele straat en zag er leuk uit. Er werden kaarsen op tafel gezet en het was een hele aparte sfeer. Math en Nico waren ook mee gegaan. We hebben echt waanzinnig lekker gegeten De chef had ons een special aangeboden en hier zat gewoon van alles en nog wat bij, echt magnifiek. Tom vond alleen de porties aan de kleine kant maar ja dat krijg me je twee meter lijf ten opzichten van die kleine indiers. Onze gids kwam tijdens het eten ook binnen gelopen en schoof gezellig bij ons aan. We hebben een hele tijd gezellig zitten kletsen over heel veel dingen, echt leuk om van een echte Indiër te horen hoe zijn leven er uit ziet.

Vervolgens maar beetje op tijd terug naar hotel proberen te gaan want de volgende morgen wilde we om 05.45 uur vertrekken naar de Taj Mahal. Om 06.00 uur gaat het daar open en kort daarna kun je genieten van een mooie zonsopkomst op de Taj Mahal.

28 maart 2007

Jawel hoor 05.00 uur en de wekker gaat. Het gaat hopelijk een hele mooie dag worden. Alleen ik, Tom, weet dat op dit moment. Om 05.45 uur stappen we bij Ramdi in de tuktuk die al netjes op ons stond te wachten. We vertrekken naar de tempel van de liefde oftewel de Taj Mahal. Het grootste deel van ons reisgezelschap ging ook naar de zonsopgang kijken. Tom wierp zich op en inde van iedereen het geld om binnen te komen. Hierdoor kregen we allemaal de kaartjes in 1 keer en konden we snel doorlopen. Bij het kopen van de kaartjes kreeg je sloffen en een flesje water mee. Ik had er dus ongeveer 20 paar sloffen en flesjes water mee. Na een paar honderd meter te zijn gelopen kwamen we bij een poort aan van waaruit je de eerste blik op de Taj mahal kon werpen. Het is een geweldig mooi bouwwerk om te zien. Na enkele minuten begon de zon op te komen en je ziet die eerste stralen dan over de Taj Mahal heenglijden en er begint van alles te stralen en glinsteren door de zonnestralen. Het is een zeer mooi moment en op dat moment besluit ik, Tom, mijn plannetje in werking te zetten. Ik gaf Math de videocamera en vroeg hem ons te filmen voor de Taj.
1e opmerking caroline: en nu moeten we zeker som gaan staan lachen naar de camera.
Mijn antwoord: Ja dat en ook nog iets anders. Ze kijkt me aan vol onbegrip en ik zak door mijn rechterknie en pak de door mij zelfgemaakte ring uit mijn broekzak. Ik kijk caroline aan en vraag haar of ze met me wil trouwen. Wat een heerlijk moment. Mijn hart gaat er sneller van kloppen van de spanning en misschien beetje nerven dat ze nee gaat zeggen.
Caroline zegt volmondig JA, dat wil ik en ik schuif haar de ring om. Ik ben in euforie en we pakken elkaar stevig vast in een innige omhelzing, die wel uren lijkt te duren.
Achter ons klinkt plots een klein applaus op van het reisgezelschap dat het allemaal heeft meegekregen. Onze dag kan niet meer stuk en we zijn heel erg gelukkig met elkaar.
Een deel ervan staat op band maar Math had niet helemaal door wat er gebeurde. Hierna kwam de hele groep ons feliciteren.
Vervolgens zijn we naar de Taj gelopen en zijn erin geweest. Het is een wonderbaarlijk mooi gebouw en je vraagt je af hoe ze het hebben kunnen maken.
Even een stukje historie. De Taj Mahal is gemaakt door een Maharadja omdat zijn vrouw op jonge leeftijd overleed. Hij liet de tempel bouwen uit liefde voor haar. Hiervoor heeft hij de vrouw van de architect van de Taj laten vermoorden zodat deze hetzelfde zou voelen als wat de maharadja voelde. Hierdoor wist de architect hoe mooi het moest worden De maharadja zat de laatste acht jaar gevangen in het rode fort met uitzicht op de Taj Mahal.

Het rode fort is een heel mooi en groot fort. De hoeveelheid ruimtes en tuinen zijn ongelooflijk. Vooral alle accenten in de kamers en ruimtes zijn ongelooflijk mooi.

Na al deze bezichtigingen bij een temp van tussen de 30 en 40 graden hadden we het even gehad en toen zijn we een hamburger gaan eten bij de Mc Donalds. Lekkere burgers met kip en geen ander vlees. De vegetarische burgers zijn ook heerlijk. Hierna zijn we wat gaan winkelen in diverse winkeltjes en bazaars. Daarna werden we weer eens naar een juwelier gebracht. Hier kregen we de Steen van India te zien. Deze steen heeft ongeacht de lichtinval altijd een mooie ster in het midden.
In een ander winkeltje diverse souvenirs gekocht. Daarna wilden wee een bepaald soort tas kopen en na de halve stad doorgereden te zijn hadden we er uiteindelijk een paar gevonden. Toen lekker terug naar het hotel voor te douchen en spullen weer te pakken. Vanavond zouden we na een gezamenlijke maaltijd vertrekken naar het treinstation om de nachttrein te halen.

We gingen weer eten bij “hawille”. De baas herkende ons van gister en we kregen voorrang en wat extra’s omdat hij ons al kon. Hij bleek uit Nepal te komen en hier hebben we nog een hele tijd met hem over zitten kletsen. Tijdens het eten viel de stroom ook weer uit, en hebben we in het donker zitten eten.

We vertrokken naar het treinstation wat 40 km verderop lag. Na een pittige busreis kwamen we aan op een treinstation dat was vergeven van vogels. Op ieder plekkie onder de overkapping waar vogels konden zitten zaten vogels. Het was een apart schouwspel.

Om 24.00, uur na een half uurtje vertraging, kwam de trein. We gingen met de trein naar Varanassi. We konden meteen ons bed klaarmaken voor de nacht. Ook weer heel apart, in een soort coupe zijn 8 slaapplaatsen, links en rechts zijn drie bedden onder elkaar en aan een ander einde van de coupe zijn er twee onder elkaar. Ik had 1 van de twee onder elkaar alleen lag je hier tussen twee muren ingesloten en hier lag ik helemaal klem. De gids Np die een stukje kleiner was pakte mijn plaats en ik kreeg een plaats waar ik mijn voeten in het gangpad kon laten oversteken. Hier zijn ’s nachts nog wat mensen tegenaan gelopen haha!!
Echt heerlijk geslapen in de trein.

29 maart 2007

’s Morgens weer lekker uitgeslapen opgestaan en toen we in Varanassi waren met een bus naar het hotel gegaan. Het hotel was een oud paleis met allemaal mooie wandversieringen en een fontein op een open plaats in het paleis. Vandaag een lekker rustig dagje. De kamer moesten we even flink laten luchten want die was een potje muf.
Even lekker in het zwembad gelegen en in de avond zouden we naar een ceremonie aan de Ganges gaan.

Tom heeft het India virus al te pakken net zoals velen in ons gezelschap. Terwijl hij het reisverslag aan het bijwerken is rent hij zo nu en dan even naar het toilet om zijn darmen te laten luchten. Caro heeft ondertussen ff lekker liggen dutten.
Na wat gegeten te hebben zijn we naar de ceremonie gegaan met het grootste deel van het gezellige gezelschap. Hiertoe hebben we een heleboel fietsriksja moeten pakken en dit werd natuurlijk een klein wedstrijdje wie het eerste daar was en dat door mega drukke straten heen. Wij hebben gelachen en gehuiverd van angst.

De ceremonie draait om het brengen van het licht naar de Ganges. Hierbij staan een zestal Hindi’s naast elkaar, die diverse rituelen uitvoeren met kaarsen, bloemen en wierook. Het is mooi en leuk om te zien maar duurt heel lang en op een gegeven moment hebben wij het voor gezien gehouden. Helemaal omdat Tom’s darmen aan de gang bleven.

Bedelende kinderen zijn er hier waanzinnig veel, ze proberen je van alles aan te smeren. En ze zijn heel erg volhardend hierin. Verder worden er door kinderen offerbakjes verkocht met bloemetjes en een kaarsje erin. Deze hebben we gekocht en geofferd aan de Ganges. Die Ganges is echt smerig. Ik kwam met mijn hand aan het water en deze was zwart.
Verder lopen er hier Hindi mannen rond in felgekleurde gewaden en fel gekleurde schmink in hun gezicht. Voor hen is dit traditionele klederdracht. Zij zien er heel bijzonder uit.

Met de wachtende fietsriksja gingen we terug naar het hotel. De straten zijn echt een drukte van jewelste helemaal in de avonduren. Aan beide zijden van de straat zijn winkels waar van alles verkocht word. Morgen willen we hier nog eens uitgebreid gaan kijken maar voor de maag en darmen rijden we nu door. Morgen om 06.00 uur gaan we met een boot over de Ganges op excursie. Tom heeft 38.1 verhoging en diarree maar verder gaat het redelijk goed. Omstreeks 01.00 uur worden we wakker. Caro voelt zich heel erg belabberd en heeft hele hoge koorts. Hierop meteen een arts geprobeerd ter plaatse te krijgen maar dit lukte niet. NP de gids is naar 2 ziekenhuizen geweest maar hier lukte het ook niet. Wel maakte hij een afspraak voor tussen 5 en 6 uur in de ochtend. Probeer dit maar eens in Nederland voor elkaar te krijgen.

29 maart 2007

De dokter kwam en keek ons beide na. Hij zei dat we wat gele rijst moesten eten op een speciale Indiase manier bereid en voor beide wat medicatie. De medicatie werd door het personeel van het hotel gehaald voor ons. Uiteindelijk moesten we de dokter 120 rs (= 20 euro)betalen voor het onderzoek van ons twee. De medicijnen moesten 7,50 euro voor betalen. Hiervoor hadden we ieder wel 4 a 5 soorten medicijnen gekregen voor de komende vijf dagen.

De excursies werd niets meer want hebben de hele dag genoten van rust en droog voedsel. Tom heeft nog wat was gedaan en gelezen. Tom voelde zich ook niet slecht alleen maar diarree. Veel toast gegeten en veel gedronken. Verder even tassen ingepakt omdat we morgen weer heel erg vroeg naar Nepal vertrekken. We hebben dan een lange busrit waar we beetje tegenop zien zoals we ons nu voelen maar de medicijnen slaan heel goed aan voor ons gevoel. Koorts is vrij snel weg bij Caro dmv de medicatie.

30 maart 2007
Vandaag vertrekken we om 7 uur uit Varanassi. Om 6 uur ontbijten dus. Het zou een rit van +/- 9 uur zijn. Best lang dus per bus. Vandaag gaan we naar Nepal. Als we aankomen aan de Nepalese grens moeten we eerst een aantal formaliteiten in orde maken voordat we Nepal in mogen. Ons hotel ligt ongeveer 4 km van de grens. Op de kamer hadden twee gekko’s. Heel erg leuk die beestjes op de kamer. Na even lekker gedoucht te hebben kregen we een briefing over Nepal van onze nieuwe gids. Hij heet Prim. Bij de briefing hebben we heftig gelachen door de wijze van uitspraak van de engelse taal door de gids. Dit was echt hilarisch. Hierna hebben we wat gegeten en gedronken en daarna lekker naar bed.

31 maart 2007
Vandaag moeten we weer tijdig uit ons bedje want er staat ons weer een lange busrit te wachten naar Pokhara. Wederom ongeveer 8,5 uur in de bus. De bus in Nepal is een stuk minder comfortabel dan die in India. Het was een adembenemende busrit zonder enkel moment van verveling zoveel moois kwamen we tegen onderweg. Na iedere bocht waren er weer nieuwe dingen te zien waar je mond van open viel. Je keek constant naar nieuwe berghellingen met hierop terrassen vol graan en rijstvelden.
Het waren niet eens echt veel kilometers maar het duurde zolang door de slingerweggetjes en berg op en af.
Soms was het echt passen en meten om langs tegemoet komend verkeer te komen zo smal was het. Jammer genoeg kon er niet gestopt worden om foto’s te maken van al die mooie berghellingen en riviertjes die hier doorheen slingerden.
De rit was 180 kilometer en omstreeks 15.00 uur arriveerden we in ons hotel in Pokhara. Dit lag tegenover. Het hotel lag tegenover een geweldig mooi meer van waaruit groen begroeide berghellingen oprezen.

We mochten een kamersleutel pakken uit een stapel sleutels en Tom pakte kamer 401. Dit bleek zowat de bruidsuite van het hotel. Je moet je er niet teveel van voorstellen maar we zaten op de bovenste verdieping van het hotel en onze kamer was de enige op die verdieping. Je kunt het ook een klein apart huisje op het dak van het hotel noemen. Het hele dak was ons privé terras. Geheel rondom hadden we uitzicht op de bergen en aan de voorzijde zicht op het meer. WOW wat is dit geweldig mooi en wat hebben wij een geluk.
Eerst hebben we de spullen neergezet en lekker gedoucht. Daarna zijn we even gaan internetten. 50 meter van het hotel lag een internetcafé met goed internetverbinding.
Hierna kregen we weer een briefing over wat er in pokhara te doen was. Hier besloten om de volgende morgen om 05.00 uur te vertrekken voor een zonsopgang op de Himalaya te kunnen gaan beleven.

Hierna zijn we het stadje ingelopen en hebben heerlijk gegeten. Het eten is goed hier. Vervolgens hebben we souvenirs gekocht Ze hebben hier waanzinnige mooie spullen en we zouden hier koffers weg kunnen slepen. Dit hebben we maar niet gedaan maar hebben wel hele mooie spullen gekocht voor weinig geld. Daarna op tijd naar hotel en naar bed want morgen gaat om 04.00 uur de wekker.

1 april 2007
Om 05.00 uur zaten we weer gezellig in het bussie op weg naar een bergtop om van daaruit de Himalaya te kunnen bekijken. Het is te hopen dat het weer meewerkt want anders maak je een flinke klim naar een bergtop en krijg je nog niks te zien. We werden een heel stuk de bergen ingebracht maar het laatste stuk moesten we toch echt gaan lopen. Dit was een behoorlijk stuk en het ging steil omhoog. Het was pittig om te doen op een nuchtere maag. Maar de weg erheen was al de moeite waard. Onderweg kwamen we namelijk woningen tegen met locals en dit was leuk om te zien en de mensen zijn heel mooi gekleed.
Eenmaal helemaal boven was het uitzicht adembenemend. We hadden geluk met het weer want het was kraakhelder. Wederom hebben we weer veel geluk.

Vanaf ongeveer 1660 meter hoogte keken we naar de zonsopgang over de Himalaya. We zagen bergtoppen met sneeuw beginnen te glanzen in de zonnestralen. Na geruime tijd onze ogen uitgekeken te hebben en vele foto´s te hebben gemaakt zijn we een stukje de berg naar beneden gelopen tot we bij een winkel annex restaurant kwamen waar we hebben ontbeten. We kregen pannenkoeken. De meeste aten pannenkoek met banaan en met chocopasta. Het was heerlijk. Tom had natuurlijk weer niet genoeg aan 1. Het gezelschap was er ondertussen ook al langzaam achter wie de prullenbak was. Na een heerlijk ontbijt hebben we een schitterende wandeling bergafwaarts gemaakt richting de bus.

Vervolgens zijn we naar een Tibetaanse vluchtelingenkamp gegaan. Hier hebben we een bezoek gebracht aan een Tibetaanse tempel en een monnikenschool. In de school hebben we een deel van de pennen en schrijfblokjes die we bij ons hadden uitgedeeld aan de studerende jeugd. Zij vonden het geweldig en wij ook. Er was een mega gebedsmolen bij de tempel en in de tempel een muur vol met boeddha beelden. Hier erg mooi allemaal.
Buiten stonden oude vrouwtjes souvenirs te verkopen en hier hebben we ons laten verleiden om leuke kettinkjes en armbandjes te kopen. We zijn er heel erg blij mee.

Hierna hebben we nog een kort bezoek gebracht aan een Hindu tempel. Ook dit was weer heel erg imposant.

Hierna begon het echte werk. We gingen paragliden. Caro en ik zaten in de eerste groep en werden in een gammele jeep de berg opgebracht. Alleen dit was al te gek. Boven werd ons kort uitgelegd wat we moesten doen en daarna werden we ingegespt en klaar gemaakt voor vertrek. Caro vertrekt als eerste van de groep. Binnen no time zit ze hoog in de lucht. Tom vertrok als laatste. Om te vertrekken moest je even rennen om van de berg los te komen maar door ons gewicht duurde het langer en sloegen we bijna te pletter op een lager gelegen pad. Uiteindelijk waren we in de lucht en toen moest ik me omhoog trekken in de zak zodat je relaxt kunt zitten. Maar ook dit wilde niet meteen lukken. Voor mijn gevoel leek het wel een tien minuten te duren voordat ik eindelijk relaxt, kon zitten en mijn buikspieren deden pijn van alle spanning. De zitzak had dubbel gezeten waardoor ik niet erin kwam. Toen ik eenmaal zat wilde ik nooit meer landen. Wat een heerlijk gevoel is dit. Je voelt je echt zo vrij als een vogel. Om ons heen zweven grote vogels om ons heen. Uiteindelijk hebben we ongeveer 300 meter boven de berg van 1600 meter hoog gehangen. Al met al hebben we ongeveer 45 minuten rond gezweefd en daarna begonnen we aan de afdaling. Hierbij werden allerlei trucs uitgehaald wat een heerlijk kermis gevoel gaf. Bij een Spiral draai je snel om je as heen terwijl je op dezelfde hoogte hangt als de parachute. Uiteindelijk hebben we nog enkele meters over het water gescheerd voordat we weer veilig op de grond terecht kwamen. Boven het meer hangen is super gaaf om te zien. De begeleider van Tom was zo klein dat hij zijn voeten in eerste instantie niet neergezet kreeg omdat die lange al was gaan staan bij het landen. We waren een waanzinnige ervaring en een heerlijk gevoel rijker.
Tom heeft de videocamera aangehad en geprobeerd een paar mooie shots te maken.

Na al dit moois door naar het volgende mooie zijnde de Devils Fall. De waterval dankt zijn naam aan zijn woestheid en het feit dat er mensen in verdronken zijn. Hierna zijn we nog even bij een ander Tibetaans vluchtelingenkamp gegaan voor een Tibetaanse gebedsvlag. Heel erg mooi en dat voor 3 euro.

Vervolgens zijn we met een bootje naar een eiland in het meer, waar ons hotel aan lag, gebracht. Deze laatste excursies deden we alleen met de gids Prim omdat de anderen dit hadden gedaan tijdens onze vlucht. Dit was heel erg fijn want zo kregen wij de tijd om eens rustig op het gemak te praten met Prim. Met hem leuke gesprekken gehad over cultuurverschillen ed. Op het eiland staat een hele bekende stupa die veel word bezocht door de Nepalezen.

Hierna waren de excursies afgelopen en zijn we om 15.30 uur gaan lunchen. We waren zo druk bezig geweest dat we een flinke honger hadden gekregen. We hebben lekker een veggieburger gegeten op een mooi terras aan de rand van het meer, onder een rieten afdakje met mooie natuur en vogels om ons heen. Daarna zijn we terug gelopen naar het hotel en onderweg hebben we meteen een afspraak gemaakt voor een massage. Caro werd op onze kamer gemasseerd door een meisje, waarvan het vermoedde bestond dat ze geen masseur was, en tom moest in een donker hok achterin het winkeltje op een bed liggen voor zijn massage door een kerel die je eerder de beul dan de masseur zou noemen. Het waren keiharde massages maar achteraf was het toch heel erg lekker.

Hierna zijn we heerlijk gaan eten met Math en Nico bij een leuk tentje waar we gister ook al gegeten hadden. Het eten was hier wat meer westers en overheerlijk. Na het eten nog even geinternet en ge msn/ed met onze ouders.

Omstreeks 23.00 uur weer naar bed omdat we de volgende dag ook weer op tijd op moesten.

2 april 2007

08.30 uur stond onze bus weer klaar voor ons. We hadden weer een lange reis voor de boeg van ongeveer 8 uur. Van te voren nog even snel ontbeten bij German Bakery waar ze allemaal lekkere soorten broodjes hadden zoals wij hier gewend zijn. Eindelijk eens geen eieren haha.

Al gauw bleek dat we wederom niet een echt goede bus hadden. We zaten echt op elkaar gepropt. Ik voelde me als een orka in een sardienblikje. De stoelen waren ook belabberd dus nadat we de straat goed en wel uit waren hadden we al last van de billen en de rug. Maar ja dat wisten we van te voren dat ons dit zou kunnen gebeuren dus gewoon even doorbijten.
Onderweg weer geweldige panorama´s van begroeide en bewerkte bergen. Midden tegen de berg liggen gewoon opeens 1 of meerdere woningen met allemaal velden of terrassen eromheen. Ook hebben we mensen zien raften maar door het droge seizoen leek hier niets aan te zijn. Dus besloten om dit niet te doen. Rond uurtje of vier eindelijk bij het hotel. Het was een mooi hotel meteen in het centrum van kathmandu. Bij aankomst werden we meteen gebrieft. Tevens hebben we ons opgegeven voor de vlucht over de Himalaya.

Voor de vlucht moesten we voor de verandering weer vroeg op dus ´s avonds zijn we lekker wat gaan eten bij Helena´s. een hele leuke tent en wij Hollanders hebben een heerlijke schnitzel met champignonsaus gegeten. HHMMM Heerlijk Daarna terug naar het hotel en slapen om 22.00 uur.

3 april 2007
05.30 uur opgestaan. Het vroege opstaan is een hel. We beginnen te merken dat de lange dagen, het vroege opstaan en alle ervaringen erin beginnen te hakken. We zij er kapot moe van.
06.00 uur lekker ontbijt van pannenkoeken met honing en thee. Daarna vertrek naar Kathmandu Airport. Het vliegtuig heeft wat vertraging maar uiteindelijk even na achten is het zover. Nu maar hopen dat het bij de Himalaya helder is anders zie je helemaal niets. Gelukkig hoef je niet te betalen als er niets te zien is. De laatste vijf dagen is er niets te zien geweest dus das wel jammer. Er zijn mensen die hier speciaal voor komen en als je dan pech hebt zie je niks.

Maar wij hebben natuurlijk weer eens super veel geluk en het is kraakhelder. Dus hebben we een prima uitzicht op de Himalaya met zijn besneeuwde bergtoppen. Natuurlijk het meest herkenbare is de Mount Everest en deze is dan ook duidelijk te zien voor ons. We mochten ook vanuit de cockpit kijken. We hadden een vrouwelijke piloot at best apart is voor een land als Nepal. We kwamen niet super dicht bij de bergen maar dat maakt niet uit en is goed voor het behoud van de natuur in de Himalaya.
We hebben weer genoeg foto´s en beeldmateriaal gemaakt. Het vliegtuig was zo klein dat caro zich moest bukken dus Tom moest op de knieen door het vliegtuig om in de cockpit te komen.

Na een uur waren we weer terug en gingen we naar ons hotel nog nagenietend van al het moois dat we te zien hadden gekregen. Hierna zijn we meteen de stad ingedoken voor ons tweede ontbijt. We hebben heerlijke spinazie championsquiche, chocolade croissants en lemon cheese cake gegeten. Daarna lekker even door centrum gelopen waar we allemaal leuke spullen tegenkwamen voor de afwisseling.

We kwamen een winkel tegen waar ze mandela´s en andere mooie dingen maakte op leisteen. Dit maakten ze helemaal met de hand waar je bij stond. De spullen waren niet duur want je kon al een grote mandela kopen voor 800 roepies wat ongeveer 10 euro is. Toen kwamen we op het idee om een huisnr plaat te laten maken voor naast de voordeur. Vanavond moeten we naar het ontwerp gaan kijken.

Om 14.00 uur zijn we vervolgens vanuit het hotel vertrokken voor een sightseeing waarbij we bij hele mooie tempels en stupa´s kwamen. De namen hebben we niet meer onthouden want we hebben er ondertussen al heel wat gezien.

Bij de 1e stupa gingen de monniken hun gebed doen en hier mochten we meekijken hoed dat in zijn werk ging. Het was een genot voor het oog en gehoor. Geweldig om te zien wat een plezier die mensen ondertussen hebben. Beneden aan de berg van de stupa waar we waren stonden drie gigantisch grote gouden beelden van Shiva, Buddha en Parnau of zoiets.

Bij de 2e stupa bleek een gebed aan de gang te zijn voor de wereldvrede. Hier waren honderden monniken verzameld. Zij zaten rondom de stupa op een verhoging en werden in het gebed geleid door de hoogste Lama van Nepal. Dit is de rechterhand van de Dalai Lama. Wij liepen met een aantal reisgenoten rond de stupa. De groep liep een tempel binnen om van daaruit op de eerste verdieping beter zicht te hebben op de stupa. Caro en ik stonden nog op straat toen een mannetje ons wenkte die in de ingang naar de stupa stond. Wij vroegen ons af wat hij wilde. Hij bleef op ons wenken en we liepen op hem af. Hij liet ons binnen in de stupa en we mochten helemaal rondlopen over de stupa. Wel met de klok meelopen natuurlijk. Wij waren samen met misschien nog drie andere westerse mensen de enige westerse mensen op die stupa. We liepen op centimeters langs die monniken af. We stonden op vier meter afstand van de Lama die het gebed op zei. Het was een heel bijzondere ervaring en we vonden het heel apart dat wij het van zo dichtbij mochten meemaken. Opeens was het gebed afgelopen en stonden alle monniken gelijk op. Nu stonden we tussen honderden monniken en de Lama. We liepen met z´n allen naar de uitgang waar het even dringen geblazen was om van de smalle trap en door een kleine deur heen te komen met allemaal dringende monniken om je heen. Ook monniken duwen om voor te kunnen kruipen haha.
Buiten de stupa zagen we nog de kans om de Lama alleen op een foto te zetten met zijn toestemming.

Na dit geweldige bezoek gingen we naar een ceremonieplaats zoals ook langs de Ganges liggen in Varanassi. Hier worden ceremoniële lijkverbrandingen gehouden. Er branden meerdere vuren en bij een werd een 73 jarige vrouw gecremeerd. Toen we terug naar de overzijde liepen van het water kwamen ze aan met een nieuw lijk voor te verbranden. We hebben nog even staan kijken maar voordat ze het lijk daadwerkelijk gingen verbranden zijn we maar vertrokken want et is een bizar gevoel dat je staat te kijken naar een crematie van een voor ons vreemde persoon.

Na de bizarre ervaring gingen we terug naar het hotel. Een paar honderd meter van het hotel zijn we uitgestapt omdat er een opstopping was in het verkeer. Dat kon nog even gaan duren dus zijn we maar gaan lopen.

Wij waren heel erg nieuwsgierig naar ons naambordje dus liepen we meteen naar dat winkeltje. Het winkeltje bleek dicht te zijn dus hier baalden we een beetje van. Morgen gaan we kijken of we het nog halen om morgen te laten maken. Hierna zijn we weer lekker gaan eten bij Helen´s. Daarna op tijd naar het hotel om wat slaap te pakken. Cairo ligt al snel te slapen. Ik ga het ook proberen, en morgen doen we eens lekker rustig aan.

4 april 2007

De volgende ochtend heerlijk om 09.00 uur opgestaan. Is uitslapen voor ons. We hebben lekker rustig aangedaan en rond half elf de wijk Thamel ingelopen. Meteen naar het winkeltje van het naamplaatje gegaan. Nogmaals uitgelegd wat we willen en afgesproken dat we het morgenvroeg rond 9 uur kunnen ophalen. Daarna weer lekker gaan ontbijten in de vorm van een quiche en een croissant met pindakaas. In Nepal heb je veel meer westerse producten omdat er best veel toeristen komen.

Vervolgens met een riksja naar Durbar Square genomen. Waarcshijnlijk hadden we net zo goed kunnen lopen. De weg was zo slecht dat we bang waren dat we omvielen met fiets en al.
Op Durbar Square zijn tempels. Echt een heleboel tempels op een grote hoop, heel dicht op elkaar gebouwd. Alles is vies en slecht onderhouden. Dit is echt heel erg jammer en dit hebben we dan ook al gauw gezien. We hebben durbar square in Kathmandu dan ook gauw achter ons gelaten. Onderweg naar het centrum kwamen we Judith tegen. We zijn vervolgens een van de oudere en arme wijken ingelopen. In een steegje kwamen we een nestje met 5 hondenpuppies van een paar dagen oud tegen. We gaven een paar kinderen een ballon en vervolgens liep de hele wijk uit. Jong en oud wilde een ballon. Wel apart om ook eens de echt arme kant van Nepal te zien. Op een marktplein naast Durbar Square flink gepingeld voor wat mooie spullen die we hadden gezien. Verder waren we al een hele tijd op zoek naar mooie maskers maar we kwamen alleen enge maskers tegen. Uiteindelijk kwamen we een winkeltje tegen waar je nog niet kon bewegen zo klein en vol was het er. Maar wel twee geweldig mooie maskers gevonden en meegenomen. Dit was de eerste winkel waar niet gepingeld kon worden. Deze maskers hadden we nog niet gezien en zijn we ook niet meer tegen gekomen daarna. De verkoopster had al gezegd dat ze zeldzaam waren. Zou het zo zijn.

We hadden ons opgegeven voor een kookcursus Nepalees. We moesten om 04.00 uur in het hotel zijn. We hebben een leuke avond gehad met de kookcursus. Ze gebruiken veel knoflook en gember bij het nepalees koken. Het eten was niet echt super lekker. Vervolgens maar weer een beetje op tijd gaan slapen om een beetje bij te slapen.

5 April 2007

We vertrekken nu naar Nagarkot. Aangezien de rit niet heel erg lang duurde mochten we iets langer uitslapen vanmorgen. Na een rit van 2 uurtjes kwamen we aan op +/- 2000 meter hoogte. Ons hotel lag op het hoogste punt van de berg. Het dorp was een straat me twee winkels. Ons hotel heeft een uitkijktoren. Vanuit de toren had je een vrij uitzicht over de hele omgeving en daartoe behoorde de Himalaya, geweldig mooi. We hadden een leuke kamer, maar het was echt een houten keetje. Het was heel simpel maar wel leuk. Voor onze kamer een groot terras waar we even hebben zitten chillen met wat drinken en een boek. Heerlijk even relaxen. Ondertussen de eerste regendruppels in de hele reis maar was zo lekker dat we toch buiten blijven zitten. Op een gegeven moment zijn we met een deel van de groep en de gids een wandeling gaan maken door de omgeving Hierbij kwamen we uit bij een mooi uitzichtpunt. De Himalaya lag onder een dikke laag bewolking verstopt. Op een gegeven moment zagen we een gat inde bewolking waardoor je een vrij uitzicht kreeg op de bergtoppen van de Himalaya. Het gat inde bewolking bewoog naar rechts en hierdoor kwamen steeds nieuwe bergtoppen in het zicht. Daarna werd er plots gerend naar een souvenirwinkel omdat het hard begon te regenen. Dit gaat met dikke druppels gepaard. Dit is heel apart voor dit seizoen. Eenmaal terug in het hotel kregen we een hevig onweer over ons heen. De hemel was echt gitzwart, het knalde keihard en de flitsen zette even alles in de omgeving in licht. Het was een heel leuke ervaring.
In de avond kregen we vies en te weinig eten voorgezet. Gezellig wat gedronken op Jack’s zijn verjaardag. Ook nog lekker gedanst met de locals in het hotel. Vervolgens voor de afwisseling weer op tijd naar bed zodat we om 05.30 uur de zonsopgang op de berg konden bekijken op 2000 meter hoogte. We hadden weer eens geweldig uitzicht over de Himalaya. Het is weer kraakhelder en de zon komt op over de met sneeuw bedekte bergtoppen. Wat een waanzinnig mooi iets. Na een waardeloos ontbijt op weg naar Bakthapur. Daar hebben ze ook en Durbur Square. Dit is een stuk kleiner dan in kathmandu maar wel vele malen mooier en gezelliger. Bakthapur is een gezellig klein stadje met leuke mensen en heel veel sfeer. Maar na 22.00 uur is het helemaal uitgestorven.

6 April 2007
08.00 uur vertrekken we per bus naar Chitwan. Onderweg is er tijd voor te raften, in eerste instantie hadden we gezegd niet te gaan maar konden de verleiding niet weerstaan. Het was heerlijk, even gestopt voor een lekkere lunch en even zwemmen in het koude water. Math viel in een stroomversnelling uit de raft en ging kopje onder. Hij was heel erg geschrokken en wilde eigenlijk niet verder maar hij kon niet uit de boot. Hij had angstige momenten doorstaan. Vlak voor het einde viel een andere boot ook om en wij moesten ze uit het water halen. Onderweg was het natuurlijk een geweldig spel om elkaar zo nat mogelijk te maken. We waren met drie rafts en iedere keer dicht langs elkaar af varen en net maken door met de roeispanen water naar die anderen te slaan.
Na omgekleed te zijn en even gepauzeerd te hebben weer de bus in en door naar een heel leuk resort in Chitwan. Iedereen had eigen huisjes die rondom een mooie tuin lagen. We zitten vlakbij het Nationaal park. Morgen hebben we een lange dag voor de boeg waarin we hopelijk heel mooie dingen gaan zien. Dus snel iets eten en dan op tijd onder het muskietennet in kruipen. We waren omstreeks 19.30 uur in een restaurant met het hele gezelschap en de laatste van de 20 personen had om 23.30 uur het eten pas. Wij lagen ondertussen toch al te slapen want wilden niet wachten tot iedereen zijn maaltijd had. Wij hebben maar dik anderhalf uur zitten wachten op onze pizza.



7 April 2007

Om 06.00 ontbijt en 06.30 vertrek per richting een olifanten opvanghuis dwars door Chitwan National Park. De kano was een boomstam die uitgehold was. Het was erg krap en voor 10 personen. Tom zat niet echt comfortabel.
Achter op de kano staat een stuurman met een lange bamboestok die hiermee voor voortstuwing zorgt. Jammer genoeg was er vandaag op enkele zeer mooie vogels na niet veel te zien. Gelukkig stopten we na een anderhalf uur lijden aan rug en kont voor het vervolg te voet over land. We gingen naar een olifantenopvang. Op weg daar naartoe zagen een paar mensen neushoorns maar voordat we allemaal konden kijken hadden ze zich verstopt.

Op de olifantenfarm stonden joekels van olifanten die aan de ketting lagen. Binnen een afrastering liepen diverse jonge olifantjes. Hier kon je mee aaien en voeren vonden zowel zij als wij heel erg leuk. De omheining was kapot doordat er ’s nachts een wildmannetje was langs gekomen op zoek naar vruchtbare vrouwtjes. Hierbij had hij een deel van de omheining gesloopt.
Hierna zijn we een rit gaan maken op een olifant. Wij zaten met z’n vieren in een bakkie. Wat een aparte ervaring om zo door de jungle te gaan. Onderweg kwamen we een gezin neushoorns tegen die in een grote modderpoel lagen te zonnebaden. Bovenop hun rug die uit het water lag zaten allemaal kikkers. Het waren er echt tientallen en het zag er grappig uit. Heel apart dat ze zich niet gestoord voelden door onze aanwezigheid. Een stukje verder kwamen we apen, wilde zwijnen, herten en nog een neushoorn tegen. Die liep op drie vier meter bij ons vandaan op zijn gemak langs. Wat een waanzinnig mooie dieren en te gek dat je zo dichtbij kan komen. Vlak voor het einde maakten ze de olifanten even gek en begonnen ze te bokken en hele harde angstaanjagende geluiden te maken.

Jammer genoeg vond een begeleider het nodig om met een ijzeren pin op het hoofd van de olifant te slaan. Wat een walgelijk iets. We probeerden hem ervan te overtuigen dat niet meer te doen en hij leek het te begrijpen want deed het niet meer tijdens onze rit. Dit is echt iets afschuwelijks voor een dierenliefhebber.

Aan het einde van de rit de olifant beloond met wat lekkers. Vervolgens zijn we naar de rivier gereden waar we lekker geluncht hebben. Vervolgens hebben we met een olifant in het water gespeeld. Wij vonden het een geweldige ervaring om mee te maken. ’s Middags een jeep safari en de hele middag achter op een jeep gestaan. Jammer genoeg was er vrij weinig te zien. Uiteindelijk kwamen we toch nog een wild zwijn, 2 krokodillen en een glimp van neushoorns gezien. Het was een hele mooie maar vermoeiende dag.

Terug in het hotel hebben we buiten zitten eten terwijl malaria resistente mensen een dans voor ons uitvoerden. Vervolgens zijn we gezellig wat biertjes gaan doen met Prim. Dit om afscheid van hem te nemen want morgen vertrekken we terug naar India voor de laatste dagen Delhi.

8 april 2007

Vandaag gaan we terug naar India en dan door naar Delhi. Eerst moeten we met een bus naar de Nepalese grens. We hadden een slechte en te kleine bus maar kwamen uiteindelijk aan bij de grens. Na alle formaliteiten en afscheid van Prim de grens overgetsoken. Daar stond een nieuwe gids ons op te wachten. Deze was niet zo goed en aardig als NP. Hij had zijn zaken niet goed voor elkaar. Wederom een lange rit in een slechte bus en onderweg bleek dat we te laat waren vertrokken en we ons moesten haasten om de nachttrein naar Delhi te halen. Uiteindelijk hebben we de trein gehaald maar daarna begon de echte nachtmerrie. De gids was een chagrijnig en incompetente persoon die niets fatsoenlijk geregeld had. Hierdoor moest iedereen alleen ergens tussen al snurkende Indiërs inkruipen in de nachttrein.Naast Caro lag een vent keihard te snurken en die heeft hele nacht niet fatsoenlijk kunnen slapen. Van ellende ging ze maar roken op de wc van de trein wat eigenlijk niet was toegestaan. Moet toch ergens even lekker kunnen roken hè.
Tom heeft wel heerlijk liggen slapen.

9 April 2006

Lekker kunnen uitslapen in de nachttrein. In Delhi hadden we een leuk hotel met dakterras. Vandaag gaan we eens door de stad heen lopen. Het is eigenlijk alleen veel te heet voor te wandelen hier. Het is echt de heetste dag van de vakantie. We hebben dan ook lekker rustig aan gedaan. Er ligt een grote rotonde met allemaal Westerse winkels en restaurants eromheen en hier hebben we gewinkeld. Maar hier zijn dus ook westerse prijzen, sterker nog het is duurder dan bij ons thuis. Wel hebben we nog leuke souvenirs uitgehaald die we nog wilden hebben. ’s Avonds hebben we met een deel van het gezelschap lekker zitten eten bij Thank God It’s Friday restaurant. Wow waanzinnig om weer eens een echte westerse maaltijd te nuttigen. Daarna nog even door stad gelopen en op tijd naar bed voor laatste excursie morgen en ’s avonds vertrekken naar vliegveld om weer naar huis te gaan.

10 April 2007

De excursies van vandaag bevallen niet helemaal hoewel we bij mooie plaatsen uitkomen waaronder het graf van mahatmi ghandi. Ook zijn we bij de Lotus tempel geweest wat geweldig mooi is om te zien en totale rust te ervaren van de stilte die binnen hangt. Waarschijnlijk heeft het met de hitte te maken, met de laatste dag en de hoeveelheid mooie dingen die we al gezien hebben maar het echte enthousiasme is er vanaf. Vanavond nog maar eens heerlijk westers eten. En het valt ons waanzinnig op hoe hier het arm en rijk verschil zichtbaar is en het kastensysteem. Dit spreekt ons niet echt aan in Delhi. Te Westers en de rijken zijn hier de baas en de armen boeit ze helemaal niets.

Na nog eens een heerlijke douche vertrekken we naar het vliegveld waar we in een mega rij moeten wachten om een voor een gecontroleerd te worden. Hier zijn we maar een klein beetje voor gekropen. Uiteindelijk na een hele tijd wachten was het dan zover, we moesten vertrekken voor een lange terugvlucht.

Caro heeft weer geslapen als een blok. Tom heeft filmpjes zitten kijken en af en toe beetje geslapen.